Nu uit: ‘My gris-gris’, het tiende soloalbum van Dirk Swartenbroekx (58), oftewel Buscemi. Voor het eerst ontpopt de Hasselaar zich als crooner, en dat op voortreffelijke wijze. “Mijn goede vriend Roland zegt dat een muzikant altijd zijn goesting moet doen”, zegt Dirk. “Voilà.”
“Een gris-gris is een geluksbrenger”, vertelt Dirk. “Roland Van Campenhout, met wie ik regelmatig samenspeel, vertelde dat hij sterk gelooft in zulke amuletten, vandaar. Ik werk graag met een oude rot als Roland, omdat hij over ervaring en bakken kennis beschikt. Het is een verrijking om samen te werken met andere artiesten. Dat merk je wel aan deze plaat, want er doet nog meer goed volk mee, zoals Lady Linn.”
Naar verluidt zitten er nog meer interessante samenwerkingen aan te komen.
“Klopt. In Spanje leerde ik Greg Bannis kennen. Greg trad in 1992 als zanger toe tot de Britse hitgroep Hot Chocolate. We hebben afgesproken dat we samen een discotrack gaan maken, maar dat is voor later.”
Eerst deze plaat. Opmerkelijk is de kerstkraker ‘Baby it’s cold outside’, waarmee je de Dean Martin in je loslaat.
“Er staat nog een tweede kerstnummer op: Shchedryk,opgenomen in Oekraïne met een plaatselijk koor. En Baby it’s cold outside is opgenomen met een big band onder leiding van Michel Bisceglia. Je hoort me inderdaad niet vaak zingen en ik beschouw mezelf niet als een echte zanger, maar hier zing ik dus wel. Wat niet betekent dat je me snel zal live zal horen zingen. Daarvoor zou ik eerst nog wat zanglessen moeten halen.”
Je zingt het nummer in duet met de Leopoldsburgse Wilma Jane, met wie je al jaren optreedt. Zijn jullie de Patje & Loredana voor de meerwaardezoekers?
“(lacht) Interessante vraag! Pat Krimson is een fijne kerel, ook met hem heb ik al samengewerkt. Maar vergelijk me toch maar met Roland, want net als hij ben ik onvoorspelbaar. Die man zit boordevol levenswijsheden. Zo zegt hij me vaak dat je als muzikant altijd je goesting moet doen, en je je van niemand iets mag aantrekken. Voilà, ik spreek hem niet tegen.”
|