De agent die vorige week maandag Fabian Ormanji (11) van zijn step reed, verklaarde dat hij de jongen achtervolgde tegen lage snelheid, met zwaailicht én met sirene. Nu blijkt dat hij hierover de waarheid niet sprak. Hij is aangehouden met een enkelband en er wacht hem potentieel een zeer zware straf.
“Potentieel dertig jaar cel, dat is onwezenlijk.” Een goede collega van de geviseerde bestuurder kan amper vatten dat hem in theorie twintig tot dertig jaar cel boven het hoofd hangt. Of het ooit zo’n vaart zal lopen, moet nog blijken, maar zeker is dat de chauffeur door een onderzoeksrechter officieel in verdenking is gesteld voor “kwaadwillige belemmering van het verkeer met de dood tot gevolg”.
Anderhalve week geleden zette de agent – een onbesproken kerel van midden twintig uit het Luxemburgse Virton – in de Brusselse gemeente Koekelberg de achtervolging in op Fabian, een jongen van elf die op een elektrische step wegvluchtte. De jongen, afkomstig uit het Moldavische dorpje Cahasani aan de Oekraïense grens, was eigenlijk vijf jaar te jong om zo’n step te mogen besturen. In een combi zetten de mannelijke chauffeur en zijn jonge vrouwelijke collega de achtervolging in.
In het Elisabethpark, op grondgebied Ganshoren, liep het faliekant mis. Getuigen zagen hoe de politiecombi “tegen hoge snelheid” door het park reed met het doel Fabian te intercepteren. “Laat duidelijk zijn dat er hier geen sprake is van een politieman die de bedoeling had om het slachtoffer om te brengen”, zei Brussels procureur Julien Moinil stellig. “Het gaat hier niet om vrijwillige doodslag. Wel was het de bedoeling om de bestuurder van de step te belemmeren om verder te rijden.”
Veel sneller, geen zwaailichten, geen sirene
Om 17.50 uur die fatale maandagavond lag de elfjarige jongen, die wat verder in Jette woonde, dood in het gras. Reanimatie op de spoeddienst haalde niets meer uit. Was hij in het gras, opgejaagd door de politiecombi, gevallen en dan tragisch aangereden? Of was hij simpelweg langs achteren aangereden? Dat aspect van de tragedie is nog niet duidelijk.
Wel duidelijk, zo blijkt nu, is dat de twee agenten – vanzelfsprekend in shock toen de ernst van hun handelen empirisch niet te ontkennen viel – nadien niet de waarheid vertelden. Hoewel getuigen stelden dat er geen zwaailichten te zien waren en er geen sirene te horen was, verklaarden ze aan inspecteurs van het Comité?P, het onafhankelijk orgaan dat politieagenten controleert, van wel. Ook over hoe traag dan wel snel ze reden, hing een zekere mistlaag. Een bewuste leugen om hun aandeel enigszins te minimaliseren toen bleek dat er een dodelijk slachtoffer was gevallen?
Uitlezen van gsm’s
“Hun verklaringen na het ongeval komen niet of niet helemaal overeen met de vaststellingen van de experten”, zegt Moinil stellig. Het maakt dat het bevel werd gegeven om hun gsm’s uit te lezen. Vraag is bijvoorbeeld of ze (ook) instructies kregen van hogerhand om hun initiële verklaringen aan te passen.
Zeker is dat hun verklaringen niet helemaal stroken met de technische vaststellingen. Zo blijkt nu ook dat de bestuurder 41?km/u reed toen hij in het park over de grasberm scheurde. Of dat laatste zelfs wettelijk eigenlijk wel mag, daar was Moinil nog niet uit. Ook dat aspect wordt de komende tijd onderzocht, net als de vraag of de agenten wel de nodige opleiding kregen om zulke achtervolgingen te doen.
Moinil benadrukte ook dat de overleden Fabian, voordat hij het park invluchtte, geen (andere) verkeersinbreuken pleegde. Hij had ook geen drugs op zak of andere verboden dingen. Zijn enige fouten: op die step zitten en niet willen stoppen. Het maakt dat de achtervolging zowaar nog meer vragen oproept. “Hun handelen was niet proportioneel.” Lees: ze deden zo goed als alles fout met die wilde achtervolging.
Aanhouding, enkelband, einde carrière
Omdat de twee agenten over bepaalde aspecten niet de waarheid spraken in hun verhoren, maken ook zij intussen voorwerp uit van een gerechtelijk onderzoek. Met een onderzoeksrechter die een discrepantie vaststelt tussen de verklaringen en de materiële vaststellingen. Volgens onze informatie werden ze daarom maandag, net op de dag dat de kleine Fabian (11) zo’n 2.500 kilometer oostelijker in Moldavië begraven werd, opgepakt. Beiden verschenen dinsdag voor de onderzoeksrechter die hen verhoorde. “Om iemand voor dergelijke feiten onder aanhoudingsbevel te plaatsen, moet de onderzoeksrechter geen rekening houden met enig vlucht-, recidive-, of collusiegevaar”, aldus Moinil.
De vrouwelijke agente mocht na afloop beschikken en is niet in verdenking gesteld. De bestuurder is dat dus wel: hij werd tot zijn verbazing officieel aangehouden en moet zich eerstdaags melden aan de gevangenis van Aarlen. Vervolgens krijgt hij een enkelband. Naar de cel moet hij, zoals eerst gemeld, niet. Zijn carrière bij de politie lijkt voorbij nog voor ze goed en wel was begonnen.
In de marge raakte ook bekend dat de economische inspectie binnenviel bij de verkoper van de e-step waarop Fabian reed. “Er is voor 60.000 euro cash inbeslaggenomen, net als een kleine hoeveelheid drugs. De zaak is gesloten.” Ook op dat vlak staat Moinil, de nieuwe sheriff in town, voor nultolerantie.
Politie ontstemd
Dat Fabians dood en nu ook de aanhouding van de agent in kwestie achter het stuur de gemoederen beroeren, is een understatement. De voorbije dagen waren er verschillende waken waar slogans als “fuck the police” en “justice pour Fabian” werden geroepen.
“Laat deze tragedie niet het proces worden van de Brusselse politie”, benadrukte Moinil. “Agenten moeten de regels doen respecteren, het is de taak van justitie om in te grijpen als er ontsporingen zijn.”
De politievakbonden NSPV, ACV en VSOA reageren scherp op de aanhouding van hun collega. Ook meerdere agenten uit de Brusselse zones vinden de aanhouding “totaal niet proportioneel”. Ze spreken van een symbooldossier. Vrijdag blazen ze collectief verzamelen, symbolisch aan het justitiepaleis.
|