Onze tactische analist Wim Conings fileert het 1-1-gelijkspel van de Rode Duivels in Noord-Macedonië in de kwalificatiecampagne voor het WK.
1. Rudi Garcia zal vooral het verdedigende volume van Saelemaekers interessant vinden
De man die zich het meest interessant getoond heeft voor Rudi Garcia zal Alexis Saelemaekers zijn. Saelemaekers heeft een ander profiel dan de andere buitenspelers bij de Rode Duivels. Hij is geen snelle dribbelaar als Jeremy Doku, hij heeft niet het scorend vermogen van Leandro Trossard. Maar Saelemaekers is op een andere manier zeer nuttig: hij brengt veel energie en, meer dan de andere buitenspelers, onvoorspelbaarheid. Waar negen op de tien voetballers de bal naar buiten spelen, zal Saelemaekers binnendoor proberen. Hij laat de Rode Duivels minder steroetiep aanvallen. Tegen Oekraïne lag hij aan de basis van een goal door ineens uit zijn zone te gaan lopen en ook nu lag hij aan de basis van de 0-1 met een gewaagde pass op Romelu Lukaku.
Wat Rudi Garcia vooral interessant zal vinden: in balverlies biedt Saelemaekers meer volume en agressiviteit dan de andere vleugelaanvallers. Dat stelt de bondscoach in staat tegen de back op de flank van Saelemaekers te zeggen dat hij hoger mag doorschuiven. Met een dribbelaar zoals Doku moet een flankverdediger doorgaans in positie blijven, maar nu kon Meunier zich aanvallend uitleven. De Macedoniërs kwamen er voor rust twee keer op rechts door – telkens was het Saelemaekers die als eerste terug was. Zijn profiel is complementair met de vele aanvallende flankverdedigers bij België.
2. Middenveld Raskin-Vanaken-De Bruyne liet zich te veel uit centrum trekken
De afgekeurde gelijkmaker van Eljif Elmas kwam er door onbezonnen uitstappen van Nicolas Raskin. De verdedigende middenvelder wilde hoog druk gaan zetten, maar kwam zo hoger op het veld te staan dan aanvallende middenvelders Hans Vanaken en Kevin De Bruyne, én kwam ook nog eens te laat in het duel, waardoor Macedonië makkelijk onder zijn druk uit kon voetballen. Vanaken en De Bruyne namen zijn positie echter niet over. Toen daarna De Cuyper uitgespeeld werd, lag er een enorm gat tussen het Belgische middenveld en de verdediging.
Het moet die fase geweest zijn die Rudi Garcia deed besluiten dat hij zijn middenveld moest omgooien. Eerder in de match had het trio Raskin-Vanaken-De Bruyne zich ook al uit het centrum laten trekken, waardoor de Macedoniërs bij hun counters soms amper Belgen tegenkwamen. Raskin mocht als enige blijven staan - waarschijnlijk doordat hij in balverlies het meeste intensiteit brengt - maar zijn positie werd wel ingenomen door Amadou Onana. Die bleef, anders dan Raskin, bijna consistent voor de verdediging staan. Die ingreep deed de Belgen weer greep krijgen op de match: het gaf hen meer duelkracht en power in het centrum van het veld.
3. Gelijkmaker begint bij Tielemans
Alleen:het ging dus toch nog mis. Die late 1-1 was een weggever van één van de middenvelders die hen kwam aflossen. Youri Tielemans was aan een goede invalbeurt bezig, maar speelde een vrije trap zomaar in de voeten van Ezgjan Alioski en liep daarna veel te wild uit op diezelfde Alioski, die hem simpel kon uitkappen. Tielemans zou hem daarna ook niet meer inhalen, waardoor Alioski als vrije man op het Belgische doel afliep.
Centraal in de verdediging had Wout Faes al een mannetje, waardoor de redding van vrije centrale verdediger Zeno Debast had moeten komen. Die had overzicht op de situatie, maar leek vooral naar de bal te kijken en reageerde daardoor te laat op de aanstormende Alioski. Omdat gelegenheidsrechtsback Koni De Winter te ver van zijn man stond, kon die zomaar de voorzet richting Alioski trappen. Het spreekt voor zich na zo’n match - individuele foutjes van Debast en een tegenvallende Faes gaven de Macedoniërs enkele kansen cadeau - maar het is vooral centraal in de defensie dat Rudi Garcia nog zal moeten sleutelen.
|