| Резюме: | We voelen ons opnieuw onveiliger, zo leert een nieuwe grote studie van de federale politie. Agressieve snelheidsduivels blijken de grootste triggers.
Nadat we ons twintig jaar lang weer collectief veiliger voelden, kampt de Belg opnieuw met een stijgend onveiligheidsgevoel. Dat blijkt uit de nieuwe veiligheidsmonitor van de federale politie. Sinds 2018 zit het onveiligheidsgevoel opnieuw in de lift en steeg het met zo’n vier procent. Hiermee voelt de Belg – en dan voornamelijk vrouwen en jongeren – zich opnieuw even onveilig als twintig jaar geleden (2004). Hogere consumentenprijzen, de oorlog in Oekraïne en de coronacrisis hebben dat gevoel mogelijk mee in de hand gewerkt.
Opvallend: meer dan de helft van de Belgen die de vragenlijst invulden, wijst naar snelheidsduivels achter het stuur en agressief rijgedrag als belangrijkste reden voor die stijging. Het is dus voornamelijk op de baan dat de Belg zich het meest onveilig voelt. De cijfers liegen er niet om: in 2023 schreef de politie 6,9?miljoen snelheidsovertredingen uit. Ook diefstallen, inbraken, gebrek aan blauw op straat, vechtpartijen, druggebruik en een verloederde buurt spelen mee. Dat laatste blijkt een niet te onderschatten rol te spelen. 41?procent zegt zich vaak of altijd onveilig te voelen wanneer hij of zij in een onverzorgde côté woont. Volgens de zogenaamde broken window-theorie werkt een onverzorgde buurt bovendien criminaliteit in de hand. De twee gaan dus samen.
Vooral in onze hoofdstad – en bij uitbreiding het hele Brussels Hoofdstedelijk Gewest – voelt de Belg zich onbehaaglijk. 19 procent van de respondenten voelt zich vaak of zelfs altijd onveilig in Brussel. Bij de vorige veiligheidsmonitor van 2021 was dat nog maar 16 procent, een aanzienlijke stijging dus. Ter vergelijking: net over de taalgrens in Wallonië voelt 13 procent zich onveilig, in Vlaanderen slechts 7 procent, met Sint-Niklaas als uitschieter. Als burgers ergens in Vlaanderen bang zijn op straat, is de kans groot dat het daar is.
LEES OOK. Sint-Niklaas, de stad met het grootste marktplein maar ook met het grootste onveiligheidsgevoel
Minister van Binnenlandse Zaken Bernard Quintin (MR) spreekt van een “zorgwekkende vaststelling” wanneer hij de cijfers van Brussel ziet. Helemaal verbazen doen ze niet, maar het is volgens hem wel tijd voor een “geïntegreerde aanpak”. Daarbij benadrukt de minister nog eens dat hij de nu nog zes verschillende Brusselse politiezones wil samenvoegen.
Brussel lijdt vooral aan de problemen die voornamelijk grootsteden treffen. Overlast door drugscriminaliteit, bijvoorbeeld. Het gebruik van drugs en/of het dealen ervan onder de neuzen van de inwoners, baart burgers duidelijk zorgen. Dat is niet alleen in Brussel een probleem, maar evengoed in Antwerpen. Daarmee legt de Belg duidelijk de vinger op de wonde. De drugsoorlogen in Brussel en Antwerpen woedden al een hele tijd.
{
"type": "aside-inline",
"title": "",
"content": [
{
"image": {
"url": "//Assets/Images_Upload/2025/05/23/9132f94f-8f40-4f49-8ec8-2bce5e2c6915.png",
"credit": "",
"format": "image/png",
"caption": "",
"metadata": {
"alignment": "center",
"original_size": {
"width": 1080,
"height": 571
}
}
}
},
{
"p": "Aanpak van drugshandel: het is duidelijk dat de Belg dit een van de prioriteiten vindt als het gaat om het bestrijden van de georganiseerde criminaliteit. Het dealen van drugs op straat zorgt voor zichtbare overlast en een ernstig gevoel van onveiligheid. Toch is de Belg nog meer gehecht aan zijn woning, want de aanpak van woninginbraken staat toch op de eerste plek als het gaat om prioriteiten. De Belg heeft nu eenmaal een baksteen in de maag: raak niet aan zijn eigendom. Op nummer twee staat de bestrijding van drugshandel, gevolgd door de controle van alcohol en drugs in het verkeer, de aanpak van seksueel geweld staat op vier en sluikstorten en zwerfvuil op vijf."
}
]
}
{
"type": "aside-inline",
"title": "",
"content": [
{
"image": {
"url": "//Assets/Images_Upload/2025/05/23/23ab8b19-c453-4636-ba8d-e3704d23bac0.png",
"credit": "",
"format": "image/png",
"caption": "",
"metadata": {
"alignment": "center",
"original_size": {
"width": 1080,
"height": 619
}
}
}
},
{
"p": "Een kwart van de Belgen wil de politie dichterbij. Ze vinden dat er onvoldoende blauw te zien is in het straatbeeld. Hierdoor voelen ze zich soms onveilig. 35 procent denkt er anders over en is (zeer) tevreden over de aanwezigheid van de politie."
}
]
}
{
"type": "aside-inline",
"title": "",
"content": [
{
"image": {
"url": "//Assets/Images_Upload/2025/05/23/2edad910-24db-414a-b21c-51d49bdb291b.png",
"credit": "",
"format": "image/png",
"caption": "",
"metadata": {
"alignment": "center",
"original_size": {
"width": 1080,
"height": 1137
}
}
}
},
{
"p": "Wij Belgen zijn vooral slachtoffer van verschillende vormen van cybercriminaliteit. Bijna 50 procent van de Belgen die de studie invulden (48,6 procent) werd het afgelopen jaar minstens één keer slachtoffer van een poging tot phishing (phishing is een vorm van internetfraude waarbij geprobeerd wordt om inloggegevens, creditcardinformatie, pincodes of andere persoonlijke gegevens te achterhalen, red.) Bij 6,8 procent haalden cybercriminelen hun slag thuis en konden ze geld naar hun eigen malafide rekeningen doorsluizen. Opvallend is het vermoeden van een groot ‘dark number’, dat veel feiten onder de radar blijven. “Slachtoffers voelen vaak schaamte dat ze zich hebben laten misleiden”, zegt minister van Justitie Annelies Verlinden (CD&V). “Toch is het belangrijk om aangifte te doen.”"
}
]
}
{
"type": "aside-inline",
"title": "",
"content": [
{
"image": {
"url": "//Assets/Images_Upload/2025/05/23/54ff4b51-b2d2-43b9-a0ba-6deb4968caff.png",
"credit": "",
"format": "image/png",
"caption": "",
"metadata": {
"alignment": "center",
"original_size": {
"width": 1080,
"height": 607
}
}
}
},
{
"p": "Er heerst een je-m’en-foutisme: steeds meer Belgen doen geen aangifte meer, omdat ze ervan overtuigd zijn dat het toch niets uithaalt (van 37 procent in 2021 naar 51 procent in 2024). Er treedt dus met andere woorden een soort van apathie op. De respondenten wijzen ook naar het feit dat ze het niet erg genoeg vinden om een klacht in te dienen en dat de politie niet vlot genoeg bereikbaar is."
}
]
}
|