Toby Alderweireld gaat bij Antwerp zijn derde en laatste contractjaar in. De kans bestaat dat het ook zijn laatste jaar als profvoetballer wordt. De 35-jarige aanvoerder van de Great Old heeft de knoop nog niet doorgehakt. “Op dit moment ben ik alleen maar gefocust op het nieuwe seizoen. Ik wil straks vooral op een mooie manier afscheid kunnen nemen.”
“Ik kom hier niet uitbollen.” Zo waarschuwde Toby Alderweireld zijn vrienden en familie toen hij twee jaar geleden na een lange carrière in het buitenland terugkeerde naar zijn thuisstad. De 33-jarige Rode Duivel kwam naar Antwerp met een missie: prijzen pakken. En hij heeft woord gehouden. De landstitel, de beker, de Supercup én de Gouden Schoen. Tussendoor weerklonk ook de hymne van de Champions League op de Bosuil. Antwerp klopte zelfs het grote FC Barcelona. Een droom voor Alderweireld en iedereen die de Great Old een warm hart toedraagt.
Maar na de grand cru in 2023 volgde een moeizaam einde van het seizoen. Antwerp eindigde allerlaatste in de Champions’ Play-offs, verloor de bekerfinale van Union en speelt straks voor het eerst in zes jaar geen Europees voetbal.
“Een stevige domper”, blikt Alderweireld nog een laatste keer terug op vorig seizoen. “Want succes werkt verslavend. Je wil altijd meer. Na dat wonderjaar was het even ontnuchteren om een seizoen af te sluiten zonder prijs. Maar het zorgt wel voor nieuwe brandstof. We zijn héél gemotiveerd om dit seizoen opnieuw mee te strijden voor de prijzen. Het is alleen met die ingesteldheid dat je ook effectief succesvol kan zijn.”
Jullie speelden vorig jaar de groepsfase van de Champions League en kaapten zowat alle prijzen weg op het gala van de Gouden Schoen. Het was dan toch geen rampseizoen?
Toby Alderweireld: “Nee, klopt. Zó slecht was het uiteraard allemaal niet. Maar bij mij blijven doorgaans alleen de meest recente resultaten hangen. De play-offs waren niet goed, en een bekerfinale verliezen is nooit fijn. Uiteraard hebben we vorig seizoen ook mooie momenten meegemaakt. Die wedstrijden in de Champions League waren heel speciaal.”
“Daarom vind ik het ook zo erg dat we dit seizoen geen Europees spelen. We hebben in Porto en Barcelona gezien wat zo’n trip voor onze fans betekent. Die mensen kwamen niet voor een half dagje naar daar overgevlogen. Nee, ze maakten er een meerdaagse trip van. Een feest. Zelfs als het resultaat tegenviel. Het is jammer dat we hen dit seizoen die leuke ervaringen niet kunnen geven.”
Tijdens de play-offs werd ook duidelijk dat Mark van Bommel de club zou verlaten. Het einde van een tijdperk?
“Zo voelt het toch een beetje aan, ja. Het is geen geheim dat ik een heel goede band had met de coach. Het was mede dankzij hem dat ik naar Antwerp ben gekomen. Zijn vertrek was voor mij persoonlijk best pijnlijk.”
Heb je er na vorig seizoen met hem over gepraat?
“Nee, eigenlijk niet. Dat was iets tussen hem en de club. Beide partijen vonden het blijkbaar beter om uit elkaar te gaan. Ik kon die beslissing alleen maar accepteren.”
Wat heb jij in het tussenseizoen gedaan om het hoofd leeg te maken?
“Ik ben eerst met wat vrienden op vakantie geweest, nadien ook met mijn vrouw en mijn gezin. Drie weken zonder voetbal. Dat kan al eens deugd doen.”
Waar heb je allemaal uitgehangen?
“Met de vrienden verbleef ik een week op Ibiza. Om er te feesten? Nee, toch niet. We hebben er een huis gehuurd met een tennisveld en gingen af en toe mountainbiken. En uiteraard zijn we ook eens naar Ushuaïa (bekende club, red.) geweest. Maar dat was vooral omdat de muziek daar voor middernacht al stopt. Nadien komt het nachtleven in Ibiza pas écht op gang. En daar ben ik te oud voor geworden (lacht). Na Ibiza heb ik met mijn vrouw een paar dagen van de rust genoten in Limburg. Afsluiten deden we als gezin met een weekje Griekenland.”
Je ziet er nog altijd messcherp uit.
“Volgens de fysieke parameters die op Antwerp worden bijgehouden heb ik nooit fitter gestaan dan nu. Ik heb me tijdens de vakantie dan ook goed verzorgd. In Griekenland hebben we specifiek gekozen voor een hotel met een gym. Ik heb daar elke dag minstens twee uur kunnen sporten. Dat was voor alle duidelijkheid geen verplichting van de club, maar ik vind dat eigenlijk de normaalste zaak van de wereld. Ik heb hier een voorbeeldfunctie en kan het op mijn leeftijd niet maken om drie weken helemaal niets te doen.”
Hoe verliepen de eerste weken met Jonas De Roeck?
“Zeer goed. In de voorbereiding ligt de focus uiteraard voornamelijk op het fysieke aspect. En we hebben al hard getraind. Harder dan onder Van Bommel.”
Je hebt met ervaren coaches als Van Bommel, Simeone, Mourinho en Koeman samengewerkt. Hoe kijk je dan naar een jonge coach als De Roeck?
“Intussen ben ik zelf wat ouder en wijzer geworden. Dan sta je anders op het trainingsveld en kijk je anders naar een trainer. De coach vraagt weleens mijn mening. Dat gebeurde vroeger veel minder. Toen ik bij Ajax met Koeman samenwerkte, was ik nog piepjong. Dan luister je gewoon en ga je niet te veel in discussie.”
Heeft De Roeck al veel veranderd?
“Niet zo gek veel. Hij legt uiteraard wel zijn eigen accenten. Welke dat zijn? Dat ga ik niet aan jou verklappen (knipoogt). Jonas trof hier gelukkig al een stevige basis aan. Het zou gek zijn om alles van de voorbije twee jaar plots overboord te gooien en de club helemaal naar je hand te zetten. Het helpt voor hem ook wel dat de rest van de omkadering niet veranderd is. De assistenten, de fysio’s, de teammanager… Die zijn allemaal gebleven.”
Met Denis Odoi en Tjaronn Chery zijn er ook twee ervaren pionnen bijgekomen. Nieuwe leidersfiguren in de kleedkamer?
“Zeker en vast. Denis en Tjaronn zijn zelfs ouder dan ik. Ik voelde me plots weer een groentje (lacht). Nee, het is uiteraard positief dat onze jonge spelers omringd worden met ervaren rotten. Denis en Tjaronn hebben die rol op een natuurlijke manier opgenomen.”
De voorbije jaren hebben veel jonge spelers de Bosuil door de grote poort verlaten. George Ilenikhena is de laatste in het rijtje. Komen die jongens dan om advies vragen bij jou?
“Over transfers? Zeker niet altijd. Ze worden allemaal al vanop erg jonge leeftijd goed begeleid, he. Die jongens hebben mijn carrièreadvies niet nodig.”
Hebben jullie dit seizoen concrete doelen?
“Aan het begin van het seizoen moet je altijd op het hoogste mikken. In ons geval is dat op dit moment de bekerfinale en play-off 1 halen. Dat is natuurlijk makkelijker gezegd dan gedaan. Maar dat zijn wel degelijk onze twee primaire doelen.”
Je hebt hier de voorbije twee jaar zowat alles meegemaakt. Maar je speelt straks wel pas voor het eerst een derby tegen Beerschot. Speciaal?
“Ik kijk daar alleszins enorm hard naar uit. Dat is en blijft de mooiste derby van het land. Zeker voor een Antwerpenaar.”
Je hebt als jeugdspeler bij Germinal Beerschot gespeeld. Ken je nog veel mensen met paars bloed?
“Nee, eigenlijk niet. Mijn bompa was fan van den ouwen Beerschot. Maar bij het huidige Beerschot ken ik niemand meer.”
Zondag beginnen jullie eraan met een verplaatsing naar Charleroi. Een lastige seizoensopener.
“De voorbije twee jaar gingen we in Charleroi telkens onderuit. Noem het gerust ons zwarte beest. Maar we zijn erop gebrand om dit jaar beter te doen. Het zal ook nodig zijn, want ons programma in de eerste weken is allesbehalve gemakkelijk. We mogen meteen vol aan de bak. Ach, dat is alleen maar mooi, toch?”
Je gaat je laatste contractjaar in. Wat ga je na dit seizoen doen?
“Daar ben ik nog niet uit. Maar Antwerp wordt sowieso mijn laatste club. Ofwel stop ik na dit seizoen, ofwel ga ik straks nog eens rond de tafel zitten om over een verlengd verblijf te praten.”
Wanneer wil je die knoop doorhakken?
“Op dit moment ben ik alleen maar gefocust op het nieuwe seizoen. Ik wil straks vooral op een mooie manier afscheid kunnen nemen. De mensen verwachten hier veel van mij. Als ik voel dat er sleet op komt, dan zal ik de knoop snel kunnen doorhakken. Ik ga mijn carrière echt niet op een krampachtige manier proberen te rekken. Vooral om te vermijden dat ze op een bepaald moment tegen mij komen zeggen: ‘Ga maar met pensioen, Toby. Het is goed geweest.’ Dat zou ik echt verschrikkelijk vinden.”
Wil je na je carrière in het voetbal blijven?
“Ja, maar nooit als coach. Dat heb ik aan mijn vrouw en kinderen beloofd. Een coach heeft nog minder vrije tijd dan een voetballer. Het slorpt bovendien al je energie op. Na een lange carrière als speler, waarin vooral mijn vrouw veel opofferingen heeft moeten doen, komt mijn gezin straks op de eerste plaats. Mijn oudste dochter gaat volgend jaar naar het eerste leerjaar en volgt hier zwemles. Ons leven speelt zich nu in Antwerpen af, en dat zal niet meer veranderen. We willen echt nooit meer verhuizen. En als coach heb je dat soort zaken niet in de hand. Ik wil de komende jaren ook wat vaker spontaan bij mijn ouders of mijn broer kunnen binnenspringen. Verloren tijd inhalen na al die jaren in het buitenland.”
De voorbije zomer was alvast atypisch voor jou. De Rode Duivels speelden een groot voetbaltoernooi en voor het eerst in tien jaar was dat zonder Toby Alderweireld.
“Ik vond dat best speciaal. Tijdens de laatste groepsmatch tegen Oekraïne stond ik met MM Antverpia (zijn drankenmerk, red.) op een evenement in Kalmthout waar ook een groot scherm hing. Anderhalf jaar eerder speelde ik nog mee op het WK in Qatar, en nu stond ik tijdens een wedstrijd van de Rode Duivels gin-tonics uit te schenken. Het kan verkeren (lacht).”
Heb je het gevoel dat je iets gemist hebt?
“Op wedstrijddagen begon het toch telkens te kriebelen. Maar ik had er allang vrede mee genomen. Ik had iets meer vakantie dan gebruikelijk en ik vond het ook wel fijn om gewoon naar de wedstrijden te kunnen kijken.”
Wat vond je van de prestaties van de Rode Duivels?
“Ik vond ze niet slecht. De verwachtingen waren aanvankelijk behoorlijk laag, na het mislukte WK in Qatar. Maar door de goede resultaten in de aanloop naar het EK groeide het geloof toch weer een beetje. Uiteindelijk hebben we alleen tegen Roemenië écht goed gespeeld.”
“Maar die wedstrijd tegen de Fransen kon bijvoorbeeld beide kanten op. Vlak voor het tegendoelpunt kreeg Kevin De Bruyne nog een goede kans. Als die bal afwijkt en binnendwarrelt, gaan wij door en liggen de Fransen eruit. Ik vind dat we die wedstrijd op tactisch vlak alleszins best goed hebben aangepakt. Op het WK in 2018 speelden we veel offensiever tegen hen en verloren we ook met 1-0. Nu voetbalden we minder naïef. Helaas wel met hetzelfde resultaat.”
Jan Vertonghen speelde tegen Frankrijk zijn laatste match als Rode Duivel. Heb je hem een bericht gestuurd na zijn ongelukkige owngoal?
“Nee. Heel bewust, hoor. Want hij werd waarschijnlijk al overstelpt met berichtjes. Het is jammer dat hij op die manier afscheid heeft moeten nemen van de nationale ploeg. Al waren de reacties van de fans wel hartverwarmend. Niemand verwijt hem iets. Hij kon er dan ook helemaal niets aan doen.”
Je komt hem dit seizoen nog een laatste keer tegen op het veld. Hij doet er bij Anderlecht namelijk nog een jaartje bij.
“Ik wist meteen dat hij zou bijtekenen. Jan had nooit op die manier willen stoppen als profvoetballer. Hij verdient straks een veel mooier afscheid.”
Succes dit seizoen, Toby. En geniet ervan.
“Merci.”
|