Theo Francken en Sander Loones, de twee N-VA-pitbulls in het federaal parlement, hebben een boek klaar over de regering-De Croo. Wat vertellen ze in ‘Puinhopen van Vivaldi’?
De een dwong twee staatssecretarissen tot ontslag en wordt alom geroemd als beste Kamerlid. De ander beukte onvermoeibaar in op de ministers van veiligheidsdepartementen. De N-VA’ers Sander Loones en Theo Francken hebben er geen slechte jaren op zitten, hoewel ze deze legislatuur in de oppositie verzeild raakten. Voor de regering van start ging, deden de N-VA’ers de belofte dat ze Vivaldi “kapot zouden maken”. Die belofte proberen ze in te lossen in een nieuw boek: Puinhopen van Vivaldi. Luchtige avondlectuur is het niet. Loones en Francken gaan met de pletwals over zeven beleidsdomeinen, waar zij vinden dat Vivaldi slecht werk heeft geleverd.
De titel is niet echt origineel hé?
Loones: “Het is een knipoog naar Geert Bourgeois. Na de eerste regering-Verhofstadt heeft hij een vernietigend boek geschreven, De puinhoop van paars-groen. In ons boek hebben we proberen toepassen wat we van Geert geleerd hebben. Het is vlot geschreven, maar factueel doorwrocht.”
Francken: “De parallel valt ook niet te ontkennen. Verhofstadt heeft de kassen leeggemaakt. De voorbije jaren hebben we hetzelfde gezien met de liberale premier Alexander De Croo (Open VLD, red.). Veel geld uitgeven zonder dat het budgettaire verhaal klopt.”
Volgens jullie is Vivaldi de “meest verkwistende Belgische regering” en “spilziek”.
Francken: “Dat is ook gewoon zo. Als je ziet hoe de leeflonen, de pensioenen, de uitkeringen versterkt zijn, zonder dat er iets is gedaan aan de betaalbaarheid... Dit is gewoon een linkse regering. De PS heeft het slim gespeeld. In samenspraak met de groenen hebben ze alle doelpunten gescoord. En de liberalen staan met lege handen. De Croo heeft een hoge prijs betaald, hij is de dweil van de regering gebleken.”
Zijn jullie niet te negatief? De koopkracht is toch beschermd en er zijn toch jobs gecreëerd, de economie heeft standgehouden tijdens corona?
Loones: “Ik begrijp niet waarom De Croo zich daarover op de borst klopt. Andere landen hebben veel meer jobs gecreëerd dan wij. De achterstand op de andere Europese landen is nog groter geworden. En de koopkracht houdt stand op korte termijn, maar aan een enorme budgettaire kost die niet vol te houden is. De koopkracht van morgen is in gevaar en de uitbetaling van de pensioenen ook.”
Ook het migratiebeleid is een puinhoop in jullie boek. Heeft u het dan zoveel beter gedaan, meneer Francken?
Francken: “Ja. Bij mij geen kinderen op straat. Geen 9.000 veroordelingen. Ik kon mijn koffiezet nog gebruiken (het koffieapparaat van staatssecretaris voor Asiel en Migratie Nicole de Moor werd inbeslaggenomen als gevolg van de wanbetaling van de dwangsommen die werden opgelegd vanwege het niet opvangen van asielzoekers die de procedure doorlopen en opvang zouden moeten genieten, red.). Dus ik was humaner. Maar ook harder. Ik kreeg veel meer illegalen teruggestuurd. Ik sloot veel meer akkoorden met Noord-Afrikaanse landen. Eigenlijk kan links mij niet meer haten.”
LEES OOK. Nicole de Moor (CD&V): ze moest lijdzaam toekijken hoe zelfs de koffiezet op haar kabinet werd weggehaald
Jullie halen wel heel fors uit in het boek. Vincent Van Quickenborne wordt in jullie boek een “tweederangs foorkramer” genoemd. Is dat nodig?
Loones: “De Iran-deal waarmee hij terrorist Assadi uitleverde was dan ook een echte tapijtenmarkt. Kijk, het boek heeft de ambitie om op een toegankelijke manier scherpe waarheden te poneren. Van Quickenborne heeft vooral geluk gehad dat we geen tijd meer hadden om het justitiebeleid te fileren. We hebben ons door tijdgebrek moeten focussen op de zeven grootste puinhopen.”
Francken: “Van Quickenborne koos zelf ook altijd de aanval hé. Hij is de meest agressieve minister die ik ooit gezien heb. Hoe hij tekeerging in het parlement… Hij wás gewoon een foorkramer. Diep in vergaderingen, als de camera’s niet meer draaiden. We willen onze lezers daarop wijzen. Het is in die zin ook een ode aan het oppositiewerk. Rapporten doorploegen, de regering controleren, nota’s schrijven. De macht is niets zonder tegenmacht.”
Hoeft dat zo negatief te zijn? Heeft Vivaldi dan niets positiefs gedaan?
Francken: “Natuurlijk wel. Er was bijvoorbeeld een bepaald moreel leiderschap wanneer het over Oekraïne ging. Op een aantal momenten heb ik geapplaudisseerd voor de premier. Wanneer hij standpunten vertolkte op het internationale toneel, tegen complotdenkers en communisten in. Het is dus zeker niet alleen maar negatief.”
Loones: “It’s the duty of the opposition to oppose. (Het is de taak van de oppositie om zich te verzetten, red.) Maar het is ook de taak van de regering om te regeren. En dat heeft ze niet gedaan. Ze waren beter na corona gestopt. Nu hebben ze vastgehouden aan hun postjes en moeten ze naar de kiezer met de boodschap dat ze jaren geleden een goede crisisregering waren. Terwijl zelfs dat niet klopt. Tijdens corona is er geld uitgegeven, zonder dat er geld gevonden is om dat allemaal te financieren. Dat is half werk. Kijk, ik kan toch een half compliment geven, hé.” (lacht)
{
"text": "‘Puinhopen van Vivaldi’; Theo Francken & Sander Loones, Doorbraak, 206 blz, verschijnt op 4 april.",
"type": "information_text"
}
{
"text": "",
"type": "information_text"
}
|