Zodra het ene skelet dat uit de kast is gevallen bij elkaar is geveegd, volgt er weer een ander. Uit prognoses blijkt dat dit land nog meer failliet zal gaan als er nu echt geen plan wordt opgesteld om de gevolgen van de snel toenemende vergrijzing op te vangen. Om dat te doen, moeten de politici wel bereid zijn om een zeer gevoelig thema te durven bespreken. Weggeschoven dossiers, er zijn er zo veel. Het stikstofprobleem was dat en het is niet echt opgelost, de malaise in het onderwijs blijft hangen, de wachtlijsten worden niet echt korter, de kinderopvang blijft een probleem, de mogelijke waterbom in Vlaanderen is geanalyseerd maar daar bleef het bij. Het zijn dossiers waar al heel veel sleet op zit. Die al decennia hangen. Het meest bedreigende is en blijft de vergrijzing. Dat weten we al sinds de oprichting van het Zilverfonds en niemand kan zich nog herinneren wanneer dat was.
Zoals maandag blijkt uit cijfers zullen er snel opvangplaatsen te kort zijn voor de opvang van bejaarden. Men moet er geen glazen bol voor hebben, er is wel geen plan voor. De staatskas zal door de snel toenemende vergrijzing nog meer beademing nodig hebben. De economie dreigt door het afzwaaien van de verouderende generaties nog meer handen tekort te hebben.
We kunnen geen flexijobs blijven uitvinden om de waarheid te ontkennen. Er is import van arbeid nodig om de toekomst en welvaart van de Vlamingen veilig te stellen. Ook dat weten we eigenlijk al lang. Tegen 2070 zijn er nog maar twee werkenden per gepensioneerde, dertig jaar geleden waren dat er nog meer dan vier. Het is een model dat niet vol te houden is. De enige oplossing? Arbeidsmigratie. En dat hebben we het niet alleen over internetwizards uit Oekraïne of Indiase verpleegsters. Maar over zowat alle sectoren waar nieuwkomers laag- of hoogopgeleid de gaten zullen moeten vullen om de economie draaiende te houden.
Als er een politiek taboe is, is het wel migratie. Het wordt alleen in negatieve termen aangehaald. De perceptie die door extreme of populistische partijen wordt uitgezet, wordt door de andere veel te makkelijk gevolgd. Wie de Vlaamse welvaart wil beschermen, zal ooit de politiek moed moeten hebben om migratie niet als een pest maar als een levensverzekering te durven benoemen.
|