Anaïs Rosel (27) uit Elewijt exposeert nog tot eind oktober in WZC Ten Weldebrouc in Willebroek. De jonge kunstenares heeft ASS (autisme) en lijdt aan coördinatiestoornissen. De kunst is voor haar onder andere een manier om haar gevoelens te uiten.
Op haar 16de kreeg Anaïs de diagnose van autisme. Ze is naar eigen zeggen gemakkelijk afgeleid door wat er rond haar gebeurt en daarom kiezen we voor dit gesprek een rustig hoekje in de cafetaria van het WZC. Naast haar autisme heeft Anaïs ook last van DCD, dat is een coördinatiestoornis. Mensen die hier aan lijden kunnen bijvoorbeeld de ene dag wel fietsen en de volgende dag niet.
Fier
Anaïs, die al van jong af geïnteresseerd was in kunst, schreef zich vier jaar terug in bij de Mechelse Academie waar ze schilderkunst studeert. Via haar auticoach kwam Anaïs in contact met kinesiste Roos Pintens van het woonzorgcentrum ten Weldebrouc in Willebroek. Zij stelde voor om haar kunstwerken te exposeren in de gangen van het rusthuis.
“Ik ben heel fier”, zegt Anaïs. “Het is mijn eerste solotentoonstelling. Ik zou mijn werk omschrijven als abstract en met veel kleur. Ik kan mijn gevoelens kwijt in mijn werk. Kunst geeft mij rust. Ik laat mij inspireren door actuele thema’s zoals corona of de oorlog in Oekraïne. Die inspiratie komt op het moment zelf maar soms heb ik ook al een idee in mijn hoofd. Al kan het best zijn dat het werk uiteindelijk helemaal afwijkt van dat idee. Alhoewel mijn werk niet figuratief is, zien mensen er soms wel iets in. Ik gebruik vooral acrylverf en ecoline (een soort inkt). Ik doe mijn verf soms in een spuitbus of ik werk met een tandenborstel. Ik hou er van om de verf dik aan te brengen of te mengen met bijvoorbeeld zand, zodat er een structuur ontstaat.”
Aambeeld
Naast de Academie volgt Anaïs lessen bij Aambeeld. Dat is een vzw die werkt vanop een boot in het Mechelse Keerdok. Er wordt individueel gewerkt, vooral met mensen met autisme. “Ik zou mensen met autisme zeker aanraden om eens aan een schilderij te beginnen. Kunst en dieren zijn twee dingen die echt helpen vind ik.”
Anaïs droomt ervan om bekend te worden en te kunnen leven van haar werk. “Maar ik wil al beginnen met nog meer te exposeren en een netwerk op te bouwen in de kunstwereld. Misschien ga ik ook wat meer publiciteit maken voor mijn werk via de sociale media.”
Wie dat wil kan de werken van Anaïs Rosel nog tot eind oktober gratis gaan bekijken in de gangen van het WZC Ten Weldebrouc in Willebroek. Het WZC organiseert trouwens regelmatig kunstateliers waar mensen met Alzheimer en dementie samenwerken met een kunstenaar. Op 14 augustus worden de creaties die daar het resultaat van zijn tentoongesteld op een kunstmarktje in café-atelier Who’s afraid of Red, Yellow en Blue in Antwerpen.
|