| Резюме: | 
Και αυτά δεν τα λέει άλλος από έναν Ρώσο αναλυτή ο οποίος περιγράφει, αφείλουμε να ομολογήσουμε, αντικειμενικά την κατάσταση που έχει δημιουργηθεί στην περιοχή μας!
ΟGevorg Mirzayan, αναπληρωτής καθηγητής στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο υπό την κυβέρνηση της Ρωσικής Ομοσπονδίας σε συνέντευξή του στο svpressa.ru, ανέφερε γιατί δεν αρέσει στον Ερντογάν που μια σειρά δυτικών χωρών κάνουν βήματα προς την Ελλάδα και γιατί δυσανασχετεί για τις αμερικανικές βάσεις στην Ελλάδα.
Ως γνωστόν ο Ερντογάν, δήλωσε ότι δεν μπορεί να εμπιστευτεί τη Δύση, ειδικά όταν πρόκειται για πολιτική, και αναρωτήθηκε γιατί ήταν απαραίτητη η δημιουργία αμερικανικών βάσεων στην Ελλάδα, απαντώντας ο ίδιος ότι δεν πιστεύει πως είναι «εναντίον της Ρωσίας». «Και τι κάνατε για την Ουκρανία εναντίον της Ρωσίας; Τα λόγια τους είναι γεμάτα ψέματα», είπε.
«Γεγονός είναι ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες πρόκειται να ενισχύσουν τη θέση τους στην Ελλάδα, για να βοηθήσουν δήθεν την Ουκρανία και να συγκρατήσουν τη Ρωσία. Στην πραγματικότητα, ο Ερντογάν ρωτά, τι έκανε η ίδια η Ελλάδα για να συγκρατήσει τη Ρωσία; Γιατί οι ΗΠΑ βλέπουν την Ελλάδα ως σημαντικό αποτρεπτικό παράγοντα για τη Μόσχα;», αναφέρει το svpressa.ru.
![]()
Ο Gevorg Mirzayan, πιστεύει ο Ερντογάν γνωρίζει καλά ότι οι επιθετικές του ενέργειες εναντίον της Δύσης, μπορούν να οδηγήσουν στη δημιουργία ενός συνασπισμού εναντίον του.
Εξήγησε αν είναι επικίνδυνη για την Τουρκία η ίδια η κατάσταση μιας πιθανής σύγκρουσης μεταξύ ΝΑΤΟ και Ρωσίας στην περιοχή και αν αυτό ενοχλεί τον Ερντογάν. Εξέφρασε την πεποίθηση ότι πράγματι, σε αυτή την κατάσταση, η Τουρκία θα αναγκαστεί να σταματήσει τη στρατηγική ελιγμών της και να κάνει μια επιλογή. Είτε είναι με το ΝΑΤΟ και γίνεται ένας από τους πρώτους στόχους της Ρωσίας, είτε είναι με τη Ρωσία και τελικά γίνεται ξένος προς τη Δύση. Είναι μια επιλογή ανάμεσα σε δύο κακές επιλογές. Ο Ερντογάν κατηγορηματικά δεν θέλει να το κάνει.
Στο ερώτημα σε ποιο βαθμό, κατά τη γνώμη του, βρίσκονται τώρα στο αποκορύφωμα οι σχέσεις μεταξύ Δύσης και Τουρκίας και μέχρι πού μπορεί να φτάσει όλο αυτό, εξήγησε:
«Οι σχέσεις μεταξύ Τουρκίας και Ευρώπης είναι συστημικά κακές. Τα μέρη είναι πολύ μακριά μεταξύ τους και είναι απίθανο να βρουν κοινή γλώσσα. Από την άλλη πλευρά, ούτε η Τουρκία ούτε η ΕΕ χρειάζονται πλήρη διακοπή των σχέσεων. Ως εκ τούτου, θα το υποστηρίξουν στο τρέχον επίπεδο ελεγχόμενης σύγκρουσης».
Στην αρχή, ήταν πραγματικά η προσωπικότητα του Ερντογάν. Αλλά κατά τη διάρκεια της «βασιλείας του», ο Τούρκος ηγέτης άλλαξε τον τουρκικό πληθυσμό. Το πιθανότερο είναι ότι, ο επόμενος ηγέτης της Τουρκίας θα καθοδηγείται με τον ίδιο τρόπο από τον τουρκικό εθνικισμό και τις τουρκικές φιλοδοξίες. «Η Ευρώπη, από την άλλη, δεν είναι συστηματικά έτοιμη να καταλάβει ότι, υπάρχουν κυρίαρχες χώρες που θέλουν να ζήσουν τον δικό τους τρόπο», ανέφερε.
Από την άποψη των συμφερόντων της Τουρκίας, είναι μάλλον ασύμφορο για την Άγκυρα οι Ηνωμένες Πολιτείες να έχουν νέες ευκαιρίες να επιδείξουν τη στρατιωτική τους παρουσία στη Νοτιοανατολική Ευρώπη και στη ζώνη εμβέλειας της περιοχής της Μαύρης Θάλασσας. Η χρήση εγκαταστάσεων στο ίδιο ελληνικό λιμάνι της Αλεξανδρούπολης, όπως υπενθύμισε κάποτε, ο Έλληνας υπουργός Εθνικής Άμυνας Νίκος Παναγιωτόπουλος, θα μπορούσε να διευκολύνει τις Ηνωμένες Πολιτείες να μεταφέρουν στρατεύματα σε ορισμένες χώρες αυτής της περιοχής, συμπεριλαμβανομένης της Ουκρανίας. Αυτό μπορεί να αποδυναμώσει τη διαπραγματευτική θέση της Τουρκίας, στο διάλογο με τις Ηνωμένες Πολιτείες.
«Πρώτον, πιθανώς, ο Ρετζέπ Ερντογάν πιστεύει ότι σε περίπτωση νέας αύξησης της έντασης μεταξύ Τουρκίας και Ελλάδας, η εμφάνιση νέων αμερικανικών βάσεων στο έδαφος της τελευταίας θα δώσει στην Ουάσιγκτον περισσότερα εργαλεία για να ασκήσει πίεση στην Άγκυρα», δήλωσε ο Μιχαήλ Νεϊζμάκοφ, κορυφαίος αναλυτής στον Οργανισμό Πολιτικών και Οικονομικών Επικοινωνιών .
«Δεύτερον, όσο ευρύτερο είναι το δίκτυο των αμερικανικών βάσεων στην Ελλάδα, τόσο περισσότερες ζώνες στο έδαφος αυτής της χώρας, τις οποίες η Άγκυρα θα είναι πιο δύσκολο να δηλώσει ως πιθανά σημεία για να πραγματοποιήσει χτυπήματα, χωρίς να διακινδυνεύσει μια σύγκρουση με την Ουάσιγκτον. Δηλαδή, η Άγκυρα, σε αυτή την περίπτωση, θα έχει λιγότερες ευκαιρίες να ασκήσει πίεση στην Αθήνα».
«Τρίτον, η εμφάνιση νέων αμερικανικών στρατιωτικών βάσεων στην Ελλάδα, θα μπορούσε να σημάνει μια πρόσθετη αλλαγή στην ισορροπία στη δουλειά της Ουάσιγκτον με την περιοχή υπέρ των σχέσεων με την Αθήνα. Μπορεί κανείς να θυμηθεί ποιά ήταν η αντίδραση της Άγκυρας, από την επίσκεψη του Έλληνα πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη στις Ηνωμένες Πολιτείες».
Στο ερώτημα μέχρι πού μπορεί να φτάσει αυτή η διάσπαση, αν θα προσπαθήσουν ξανά οι Αμερικανοί να χτυπήσουν τον Ερντογάν και αν η Τουρκία θα φύγει από το ΝΑΤΟ, ανέφερε:
«Το 2023 η Τουρκία θα έχει προεδρικές και βουλευτικές εκλογές. Εν τω μεταξύ, μια σειρά από δημοσκοπήσεις καταδεικνύουν ένα αρκετά υψηλό επίπεδο αποδοκιμασίας για τις δραστηριότητες του σημερινού Τούρκου ηγέτη, από την πλευρά ενός αξιοσημείωτου μέρους των συμπολιτών τους. Είναι σαφές ότι, οι Ηνωμένες Πολιτείες θα προσπαθήσουν τουλάχιστον να πάρουν τις μέγιστες παραχωρήσεις από τον Ρετζέπ Ερντογάν, τη στιγμή που θα είναι πιο ευάλωτος όσον αφορά τους εσωτερικούς πολιτικούς κινδύνους».
«Με τη σειρά του, όπως δείχνει η εμπειρία, ο σημερινός Τούρκος πρόεδρος σε τέτοιες περιόδους μεγιστοποιεί τη δραστηριότητα εξωτερικής πολιτικής, προκειμένου να έχει περισσότερες ευκαιρίες για πολιτικές διαπραγματεύσεις, μεταξύ άλλων με τις Ηνωμένες Πολιτείες. Έτσι, το τέλος του 2022-2023 μπορεί να γίνει μια δύσκολη περίοδος στις σχέσεις Άγκυρας και Ουάσιγκτον, αλλά υπάρχουν πολλές αποχρώσεις. Για παράδειγμα, μια πιο δύσκολη οικονομική κατάσταση στην Τουρκία μπορεί, υπό ορισμένες συνθήκες, να οδηγήσει στην επιθυμία του Ερντογάν για μια πιο ενεργή αναζήτηση συμβιβασμών στις σχέσεις με κορυφαίους δυτικούς παίκτες».
«Από την άλλη πλευρά, εάν για οποιονδήποτε λόγο οι θέσεις της Ρωσίας στην ίδια περιοχή της Μαύρης Θάλασσας εκείνη την εποχή είναι αρκετά ισχυρές, αυτό μπορεί ήδη να ωθήσει τις ΗΠΑ προς μια πιο συμβιβαστική γραμμή στις σχέσεις με την Τουρκία».
|